Köşe Bitkisi ve Uyanış

Akşam üstü yol kenarında park ettikleri arabanın arkasında bir kadın ve bir erkek ayaküstü sigaralarını içerken konuşuyorlar bir taraftan. İkisi de dalgın, birbirlerini dinler dinlemez haldeler. Bedenleri hafif birbirlerine dönük, bakışları uzaklara... Kadın biraz üzgün biraz telaşlı kendi için önemli gördüğü bir şeyleri paylaşmak istercesine; “Dün bebeğimi ofiste unutmuşum! Bir oyuncak bebeğim var benim. Yarı yolda döndüm aldım onu öyle gittim eve!” Adam hiç istifini bozmuyor. Bakışlar hala uzaklarda... İkisi sigaralarından birer nefes daha çekiyor, aynı An’da. Ve Ben geçip gidiyorum yanlarından, zihnimde şu soruyla: “Neredesin İlgi? Neden tam burada, bu iki insanla birlikte değilsin?”.

 

Apartmanın girişine salkım salkım dalları olan büyük bir bitki koymuşlar. Her gün selamlaşıyoruz onunla ve orada olduğu için çok memnun olduğumu söylüyorum her seferinde. O akşam apartman görevlisi temizlik yaparken iyice köşeye itmiş, bizimkinin dalları sıkışmış kendisi büzüşmüş mahzunca duruyor orada. Hala Kadınla Erkeği düşünen ben biraz dalgın önünden geçerken, “Pişştth” diyor bir ses, “Hani beni görmek mutlu ediyordu seni! Baksana şu halime!”. Yanına gidip yerini rahatlatıyorum. Onu fark etmemi sağlayan her ne ise o bilince teşekkür ediyorum. Aynı An’da başka farkındalıklar da belirmeye başlıyor önemli bir soruyla; “Yaşamında nelere gereksiz yere enerji sarf edip, hangi gereklilikleri es geçiyorsun!?”. Bu büyük farkındalıktan ötürü o kadına, o erkeğe, köşe bitkisine ve hepsinden önemlisi fark ettiren o bilince Teşekkür ediyorum...

​